Aniołom

Na mojej komodzie stoi

zastęp aniołów

 Jedne z połamanymi przez Marcela skrzydłami

-bo czynił ruch

nie zważając na ich świętość

Inne wyblakłe
od nasączonej związkami powierzchniowo czynnymi
szmatki
którą ich smagam
wprawną ręką
wyuczonym od dawna gestem
gospodyni domowej
bez żadnej głębszej myśli
czy atencji
albo jeszcze innej formy

oddania im czci

choćby w postaci

wody  czystej  
bez octu

dla oczyszczenia

Jeden

spowity celofanową
peleryną
uśmiecha się
tajemniczo
a może  to

sarkazm

ukryty  w błysku

folii

A niektóre unoszą
wymalowane na odczepnego brwi
jakby chciały mnie zapytać
co tu robię

Chciałam zignorować ich obecność
bo twarze miały bez życia                         
i nie były wiarygodne
a w zagłębieniach rys
niedających się wypełnić
niczym

 osiadł kurz                                                                     

To po co miałabym się
wygłupiać
składając przed nimi ręce na „amen”?

Lecz zdjął  mnie strach
gdy zatrzepotały połamanymi skrzydłami
a oczy były pełne wyrazu

Strzepując zakurzoną szmatkę

by przepędzić związki powierzchniowo czynne
szeptałam
na wszelki wypadek

Ty zawsze przy mnie stój
teraz
i na wieki
wieków

Amen

a propos Aniołów

http://www.youtube.com/watch?v=RkLgwWsjfHo